ขยะเศษผ้าก็มีชีวิตใหม่ได้
ไต้หวันเป็นประเทศผู้ผลิตผ้าผืนรายใหญ่ของโลก ทำให้ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากกระแสแห่งการผลิตเป็นจำนวนมากๆ โดยเมื่อผลิตออกมามากเกินไป ก็จะมีผ้าค้างอยู่ในสต็อกเป็นจำนวนมหาศาล รวมไปจนถึงเศษผ้า ผ้าตัวอย่าง ผ้าที่ตกรุ่น สินค้าไม่ผ่าน QC ซึ่งต่างก็ไม่สามารถนำไปใช้งานได้อีก และในท้ายที่สุดก็จะต้องถูกทิ้งไป
แนวคิดของ “ธนาคารผ้า” ซึ่งสอดคล้องกับเศรษฐกิจหมุนเวียน จึงเป็นที่รวบรวมของบรรดาผ้าที่ไม่มีคนสนใจ และกลายมาเป็นทางออกใหม่ของผ้าที่กำลังจะถูกทิ้งเหล่านี้
สถาบันวิจัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรม (ITRI) ได้เลือกให้นครไถหนานที่เป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมสิ่งทอมาเป็นฐานสำคัญ ก่อนจะสร้างความร่วมมือกับมูลนิธิอนุรักษ์และฟื้นฟูเมืองแห่งประวัติศาสตร์ (Foundation of Historic City Conservation and Regeneration: FHCCR) และผู้ประกอบการท้องถิ่น ในการจัดตั้งแพลตฟอร์มเสมือนจริง บรรดาโรงงานส่วนใหญ่ที่เป็นผู้ผลิตผ้าผืนให้กับ Nike, Adidas, Victoria Secret หรือ Burberry ได้ร่วมกันเปิดประตูเชื่อมต่อระหว่างผู้ประกอบการกับผู้บริโภค นอกจากจะมีวางขายบนช่องทางออนไลน์แล้ว ยังมีหน้าร้านเปิดให้ผู้บริโภคสามารถมาเลือกซื้อสินค้าได้ ณ ที่ทำการของมูลนิธิด้วย
นอกจาก ITRI แล้ว มูลนิธิเกาหลิน (Kaulin Foundation) ที่บริษัทแม่เป็นผู้ผลิตจักรเย็บผ้าสำหรับโรงงานอุตสาหกรรมระดับแนวหน้าของไต้หวัน ก็ได้ริเริ่มดำเนินโครงการ “ตัดเย็บใหม่” เพราะทางโรงงานมักจะมีเศษผ้าที่เกิดขึ้นจากการทดลองใช้เครื่องเย็บผ้าเป็นจำนวนมาก
คุณหลินอวี้เจิน (林育貞) CEO ของมูลนิธิฯ ได้เปิดประตูห้องเก็บของออก ทำให้เราได้เห็นภาพของลังกระดาษที่ภายในบรรจุเศษผ้าที่ได้รับมาจากโรงงานผลิตผ้าผืนทั่วไต้หวันกองกันอยู่เต็มไปหมด ซึ่งในช่วงหลายปีมานี้ มูลนิธิฯ ได้เป็นตัวกลางเชื่อมโยงระหว่างนักออกแบบกับโรงงานต่างๆ จนทำให้กลายเป็นช่องทางสู่ชีวิตใหม่ของขยะผ้าเหล่านี้
เสื้อผ้า 2 ชุดที่แขวนอยู่บนหุ่นด้านข้าง คือคอลเลกชันล่าสุดของจันจงโย่ว (詹宗佑) ดีไซเนอร์ชื่อดัง ตัดเย็บขึ้นใหม่จากเศษผ้า และด้วยการสนับสนุนจากมูลนิธิฯ จันจงโย่วกำลังร่วมกับ 10 ดีไซเนอร์จากไต้หวัน ส่งผลงานไปจัดแสดงที่ลาสเวกัส
สำหรับเจ้าตัวที่มีความรู้สึกชื่นชอบเสื้อผ้าเก่าๆ มาโดยตลอด ทำให้ผลงานส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการนำเสื้อผ้ามือสองมาออกแบบและตัดเย็บขึ้นใหม่ โดยผสมผสานสไตล์แบบกลางๆ ที่สวมใส่ได้ทั้งชายและหญิง ประกอบเข้ากับความเป็นสตรีทแฟชั่นที่เป็นของถนัด จันจงโย่วบอกกับเราว่า “ตอนที่เรียนอยู่ที่ปารีส ก็มักจะไปหาของดีจากร้านเสื้อผ้ามือสองอยู่เป็นประจำ ในตอนนั้นได้เห็นเสื้อผ้าดีๆ มากมาย ถูกวางขายในราคาถูกๆ เห็นแล้วก็รู้สึกเหมือนกับว่าเสื้อผ้าพวกนี้กำลังร้องไห้อยู่”
แม้ว่าการรีเมคจากขยะจะถือเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ของตลาดเสื้อผ้าแฟชั่น แต่หลินอวี้เจินกลับมองในแง่ดีว่า “ขอเพียงมีผลงานของดีไซเนอร์เพียง 1 ใน 10 ชุดที่มีแนวคิดเช่นนี้ ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขารับรู้ได้ถึงประเด็นนี้ และทำให้พวกเรารู้สึกว่าสามารถบรรลุผลสำเร็จตามเป้าหมายในการให้ความรู้แก่ทุกคน”
มูลนิธิ The Eden Social Welfare Foundation ร่วมกับธนาคารผ้า ในการนำเศษผ้ามาผลิตเป็นแบบเรียนพิเศษ สำหรับให้ผู้ทุพพลภาพใช้ในการเรียนรู้วิธีการผูกเชือกรองเท้า และรูดซิป
มูลนิธิ The Eden Social Welfare Foundation ร่วมกับธนาคารผ้า ในการนำเศษผ้ามาผลิตเป็นแบบเรียนพิเศษ สำหรับให้ผู้ทุพพลภาพใช้ในการเรียนรู้วิธีการผูกเชือกรองเท้า และรูดซิป
เพื่ออำนวยความสะดวกในการเลือกซื้อให้กับเหล่าดีไซน์เนอร์ จึงมีข้อมูลทั้งสเปค และความเป็นมาของผ้าที่อยู่ในคลังทุกชิ้น
มูลนิธิเกาหลินนำขยะผ้ามาเป็นวัตถุดิบให้เหล่านักออกแบบนำไปใช้ ในภาพคือ หลินอวี้เจิน (ขวา) CEO ของมูลนิธิฯ และจันจงโย่ว นักออกแบบเสื้อผ้า (ซ้าย) ทั้งสองกำลังเตรียมนำชุดที่แขวนบนหุ่นด้านข้าง ส่งไปจัดแสดงที่ต่างประเทศ
เครื่องเย็บผ้าหัวจักร 12 เข็มแบบนี้ ปกติจะใช้ในการเย็บยางยืด แต่นักออกแบบได้ใช้สีสันที่แตกต่างกันมาผสมผสานกับวิธีเดินจักรแบบต่างๆ ทำให้รอยเย็บกลายเป็นลวดลายอันงดงามที่ประดับอยู่บนเสื้อผ้า