ไถเจียง : แดนสวรรค์ของนกน้ำ
นกปากช้อนหน้าดำในโลกนี้เคยมีจำนวนเหลือเพียง 288 ตัว หลังจากประเทศต่าง ๆ ช่วยกันอนุรักษ์ ปัจจุบันการสำรวจในทั่วโลกมีมากถึง 6,603 ตัว ไต้หวันเป็นจุดหลบหนาวประจำปีที่สำคัญของพวกมัน ในปี ค.ศ. 2023 บินมาหลบหนาวที่ไต้หวันถึง 4,228 ตัว คิดเป็น 2 ใน 3 ของทั่วโลก
ไต้จื่อเหยา (戴子堯) เลขาธิการสมาคมอนุรักษ์นกปากช้อนหน้าดำแห่งไต้หวันกล่าวว่า “ทะเลใน-ไถเจียงมีสภาพแวดล้อมเป็นเขตน้ำขึ้นน้ำลง ทะเลอยู่ในผืนแผ่นดิน ทะเลสาบ บ่อปลา และนาเกลือ นี่คือสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการอาศัยและหากินของนกน้ำ” “ไต้หวันยังตั้งอยู่บนเส้นทางอพยพของนกน้ำในเอเชียตะวันออก นกน้ำจำนวนมากจะอาศัยหลบหนาวหรือแวะพักระหว่างการย้ายถิ่น ที่นี่ไม่ได้เป็นแดนสวรรค์ของนกปากช้อนหน้าดำเท่านั้น แต่สำหรับเหล่านกน้ำด้วย” กัวตงฮุย (郭東輝) กรรมการบริหารสมาคมนกไถหนาน ผู้เชี่ยวชาญที่ร่วมสำรวจนกปากช้อนหน้าดำมานานหลายสิบปีกล่าว นักดูนกภาคใต้ต่างรู้ดีว่า นกปากช้อนหน้าดำเป็นนกอพยพประจำฤดูหนาวซึ่งมาที่นี่ทุกปี จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1988 สมาคมดูนกฮ่องกงรายงานสถิติของทั่วโลกจึงรู้ว่านกชนิดนี้ใกล้สูญพันธุ์
ไต้จื่อเหยากล่าวว่า ในขณะนั้นมีการพัฒนานิคมอุตสาหกรรมปินหนาน (濱南) การเลือกที่ตั้งของนิคมอุตสาหกรรมปินหนาน อยู่ในแหล่งที่อาศัยหลบหนาวของนกน้ำ ความขัดแย้งระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมจึงเปิดฉากอย่างดุเดือด NGO ในไต้หวัน เช่น สมาคมอนุรักษ์นกเกาสง สมาคมอนุรักษ์นกไทเป สมาคมอนุรักษ์นกไถหนาน และยังมีชมรมอนุรักษ์นกในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ออกมาคัดค้าน นอกจากนี้ ยังมีเสียงสนับสนุนจากต่างประเทศ เช่น SAVE (Spoonbill Action Voluntary Echo) ซึ่งเป็นสมาพันธ์อนุรักษ์นกปากช้อนหน้าดำระหว่างประเทศ จึงระงับการพัฒนานิคมอุตสาหกรรมได้ในที่สุด
ในปี ค.ศ. 1994 รัฐบาลไต้หวันกำหนดเขตคุ้มครองสัตว์ป่าซื่อเฉ่า (四草) พื้นที่ 5.15 ตร.กม. และในปี ค.ศ. 2002 ได้จัดตั้งแหล่งที่อยู่อาศัยสำคัญของสัตว์ป่า ในจำนวนนี้กำหนดพื้นที่ 3 ตร.กม. บริเวณปากแม่น้ำเจิงเหวินเป็นเขตคุ้มครองนกปากช้อนหน้าดำ และในปี ค.ศ. 2009 ได้ก่อตั้งอุทยานแห่งชาติไถเจียง
“เส้นทางสีเขียวแห่งชาติภูเขาถึงทะเล” สามารถเดินทางได้หลากหลายวิธี ด้วยการเดินเท้า ขี่จักรยาน ขึ้นรถบัสโดยสาร หรือนั่งเรือยอร์ชจากไถเจียงไปยังอวี้ซาน
อู๋เม่าเฉิงนำขบวนไถเจียงรุ่นเยาว์ไปสำรวจบ้านเกิดของพวกเขา