ในยุคที่ทรัพยากรเหลือกินเหลือใช้ ทำให้เกิดเป็นความเคยชินที่จะรักของใหม่มากกว่าของเก่า ใช้แล้วก็ทิ้ง ทิ้งจนกระทั่งปริมาณขยะมากล้นและไม่สามารถย่อยสลายได้ จึงทำให้คนเราเริ่มรู้สึกตัว ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราคุ้นเคยกับกระบวนการที่เริ่มตั้งแต่ “การผลิต” ไปสู่ “การบริโภค” ไปจนถึงการทิ้งของเก่าใช้ของใหม่ โดยแนวคิดในแบบเป็นเส้นตรงนี้จะมีจุดสิ้นสุดที่ “การทิ้ง” แต่หากเปลี่ยนมุมมองในการคิดใหม่แล้วจะพบว่า จริงๆ แล้ว ขยะจะเป็นขยะหรือไม่ อยู่ที่มนุษย์เราเป็นผู้กำหนด