สิ่งต่าง ๆ ล้วนมาจากบ้านเกิด
ซีซี (西西) นักเขียนชาวฮ่องกงเชื่อว่า เราสามารถทำความรู้จักกับไต้หวันผ่านภาพยนตร์และวรรณกรรมต่าง ๆ ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้จักกับฮัวเหลียนได้อย่างถ่องแท้ กลับเป็นการอ่านบทกวีและร้อยแก้วของหยางมู่ที่สั่งสมมานานหลายปี เธอกล่าวถึงหยางมู่ว่า “หยางมู่ถือเป็นความภูมิใจของฮัวเหลียน”
ตัวหยางมู่เองเคยกล่าวไว้ว่า “ฮัวเหลียนเสมือนเป็นอาวุธลับของผม” สวี่โย่วฟาง (許又方) ผู้อำนวยการหอสมุดหยางมู่ มหาวิทยาลัยแห่งชาติตงหัวในฮัวเหลียน อธิบายว่า ฮัวเหลียนเป็นดั่งจินตภาพตามบทกวีของหยางมู่ “การที่หยางมู่เป็นกวีที่มีความชำนาญทางการประพันธ์คนหนึ่งได้นั้น เป็นผลมาจากการเติบโตของเขาที่ถูกหล่อเลี้ยงจากฮัวเหลียน ซึ่งหลอมรวมเข้ากับความรู้สึกที่ไม่ถูกเปิดเผยออกมาจากใจของเขา”
หยางมู่ยังใช้ชื่อสถานที่ต่าง ๆ ในฮัวเหลียนเป็นสิ่งชูโรงในการเขียนบทกวีเกี่ยวกับภูมิประเทศจำนวนมาก เจิงเจินเจิน (曾珍珍) ศิษย์เอกของหยางมู่ ผู้ก่อตั้งสถาบันการเขียนเชิงสร้างสรรค์และวรรณคดีอังกฤษ มหาวิทยาลัยตงหัว กลับมองว่า ผลงานดังกล่าวสะท้อนถึงความสนใจของหยางมู่ที่มีต่อประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของไต้หวันเป็นอย่างมาก
ดังเห็นได้จากเพลง “พาเธอกลับฮัวเหลียน” เพลงพื้นบ้านที่แต่งโดยหยางเสวียนและประพันธ์คำร้องโดยหยางมู่ อันถือเป็นหนึ่งในผลงานที่แสดงให้เห็นถึงเรื่องราวของฮัวเหลียน
มาเถอะ มาร่อนลงสู่หุบเขาแห่งการเพาะปลูกที่เบื้องล่างด้วยกัน
ที่นี่คือบ้านเกิดของฉันเอง
....
แนวหิมะขาวบริสุทธิ์คือจุดสูงสุดของภูมิประเทศที่นี่
16 องศาเซลเซียส คืออุณหภูมิเฉลี่ยในเดือนมกราคม
และมีอุณหภูมิสูงถึง 28 องศาเซลเซียสในเดือนกรกฎาคม
ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีประมาณ 3,000 มิลลิเมตร
ฤดูหนาวมีลมตะวันออกเฉียงเหนือพัดผ่าน
และเปลี่ยนเป็นลมตะวันตกเฉียงใต้ในช่วงฤดูร้อน
แม้ธรรมชาติจะไม่อุดมสมบูรณ์เท่าไรนัก
แต่ก็สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้อย่างเพียงพอ
มาเถอะ มาร่อนลงสู่หุบเขาแห่งการเพาะปลูกที่เบื้องล่างด้วยกัน
มาร่วมกันเป็นสักขีพยานให้กับตำนานแห่งการสรรค์สร้าง
มาร่วมกันทำงาน
เพื่อเปิดประตูให้กับดินแดนที่แสนอ่อนโยนและอบอุ่น
....
มาร่อนลงสู่หุบเขาแห่งการเก็บเกี่ยวด้วยกัน
เพราะที่นี่ คือบ้านเกิดของเรา
หยางมู่“พาเธอกลับฮัวเหลียน (1975)”